Swoje początki amatorski Teatr Ludowy Reduta Śląska datuje na rok 1933. Grupę tworzyli pasjonaci, absolwenci śląskich szkół, ludzie różnych zawodów, których celem było propagowanie kultury, teatru, a co najważniejsze języka polskiego.
Poświęcając swój wolny czas robili to zupełnie bezinteresownie, dlatego też bilety na wystawiane przedstawienia były tanie,
a widzowie zawsze dopisywali. Mimo, że aktorami byli amatorzy, do realizacji spektakli teatralnych angażowali fachowców
z dziedziny muzyki, scenografii czy reżyserii, dzięki którym wszystkie wystawiane sztuki były na bardzo wysokim poziomie.
W ciągu całej działalności Reduty przez teatr przewinęło się kilkaset osób, którzy byli przyjaciółmi i po pewnym czasie stali się jedną wielką rodziną.
Na początku swojej działalności redutowcy spotykali się w Domu Kultury Huty Kościuszko, który był opiekunem i głównym patronem zespołu. W późniejszym czasie został on przeznaczony do remontu, w celu otworzenia Teatru Rozrywki – teatru
z prawdziwego zdarzenia. Swoje zajęcia Reduta kontynuowała
w prowizorycznym Domu Kultury na Paderewskiego w Chorzowie, a premiery (głównie bajki dla dzieci) były wystawiane w sali teatralnej szkoły podstawowej nr 5 oraz na scenie Teatru Miejskiego jeszcze przed jego zamknięciem.
Teatr działał z wielkim rozmachem, na przedstawienia przybywali nie tylko mieszkańcy Chorzowa , ale także osoby z ościennych miast. W ciągu pierwszych sześciu lat aktorzy zrealizowali
29 premier, co dawało około pięć nowych sztuk każdego roku.
Po wojnie - do 1995 roku Reduta wystawiła ok. 80 premier.
W 1995 roku działalność Reduty Śląskiej została zawieszona.
Natomiast w roku 2012 z inicjatywy vice prezydenta Chorzowa Wiesława Ciężkowskiego oraz dyrektorki Chorzowskiego Centrum Kultury Jolanty Motyki, odbyło się spotkanie z udziałem Pani Barbary Michalik (jako jednej z najdłuższym stażem członków Reduty) na którym podjęto decyzję o wznowieniu działalności. Do pełnej reaktywacji grupy doszło w marcu 2012 r.
Pierwszym przedstawieniem po tak długiej przerwie była sztuka pt. „Tragedia prześlicznej Ulijanki i dojrzałego Edmunda” autorstwa i reżyserii Mirosława Orzechowskiego, której prapremiera odbyła się 23 lutego 2013 roku.
"Teatr tworzyło kilka rodzin. Wszyscy się przyjaźniliśmy. W spektaklach grały różne pokolenia, począwszy od dziadków, rodziców i dzieci. Myślę, że dlatego przetrwaliśmy tak długo, bo mieliśmy ze sobą szczególną więź."
Tadeusz Michalak